Gevangen
Štítky:
Gevangen
Het zal een 36 uur geleden zijn, dat een arts vertelde dat mijn knieschijf is gebroken en dat ik de komende zes weken nagenoeg niets mag doen. De woorden die volgen hoor ik niet meer en ik kijk wat doelloos door het raam. Ik kan wel huilen. Ik kan het nog steeds niet beseffen. Ik lijk verdooft en stom voor me uit kijkend bekruipt mij een gevoel van overmacht. De mooiste periode van het jaar gaat beginnen en ik zit thuis!
Je weet pas wat je mist, als het er niet meer is. Toch moet je niet denken in problemen, maar in oplossingen. Helaas zie ik nu even alleen de problemen en niet de bijpassende oplossingen. Veel tijd om na te denken, over de karpers en welke karpers precies de grootste rol in mijn leven spelen tot nu toe. Ruben Pels zei ooit “Het is passie in je leven wat je drijfveer is, ontsnappen aan de dagelijkse realiteit en bullshit’’. Vaak denk ik hieraan terug en speelt deze zin door mijn hoofd. En wat slaat hij hiermee de spijker op zijn kop in deze, in ieder geval voor mij en waarschijnlijk ook voor velen van jullie. Als ik Facebook open en kijk naar hoe iedereen langs de waterkant zit te genieten, voel ik me ellendig. Ik kijk wat karperfilms, lees boekjes en vraag mij af hoe ik dit de komende weken in hemelsnaam vol ga houden?!?
Het is allemaal alsof ik vast zit in een gevangenis. Zittend in de tuin, op een zondagmiddag, voel ik de eerste warme zonnestralen van het jaar. Helaas kan ik niet zijn waar ik nu zou willen zijn, aan de waterkant. Iedereen weet wat deze eerste warme periode met de natuur en de karpers doet. De vogels fluiten, planten en bloemen komen tot leven. Vaak vergeten we van de kleine dingen te genieten. We hebben de mooiste passie die er is. Er is geen andere hobby waar je wakker wordt van een ijsvogel die een piep veroorzaakt op je hengel. Of wanneer je wakker wordt, omdat er een koe aan je tent likt. Wij maken dingen mee die andere mensen zelden zien, laat staan beleven. Elke nacht is er een nieuwe zonsondergang en een nieuwe zonsopkomst en wij zijn erbij. Prachtig!
Hoe langer je over het karpervissen na gaat denken, hoe gekker het wordt. Onze medemens gaat dit nooit begrijpen, die drang om te vissen, om te vangen. Dagen lang alleen, met niks of niemand om je heen, wachtend tot een karper het door jou ingegooide aasje opeet, zich haakt en je wakker maakt. Het gevecht dat volgt is tweeledig. Aan de ene kant dat van een karper welke “vecht voor zijn leven” en aan de andere kant de drang van de visser om te vangen. Als trofee mogen we even samen poseren, om de karper zijn vrijheid terug te geven. Dit is ook best vreemd, ik kan het niet ontkennen. Een combinatie van natuur, karpers en alles eromheen zorgt ervoor dat we keer op keer naar het water worden gesleept. De plek waar ik nu niet kan zijn, omdat ik tegen een paal ben gefietst en mijn knieschijf brak. Hoe stom dat ook klinkt….. Gelukkig heb ik een aantal zeer goede vrienden welke me, wanneer mogelijk, oppikken om mij mee naar het water te nemen. Ik kan nog geen lijnen uitvaren of een sprintje naar de hengels trekken, maar op de invalideplaats aan een parkvijver hebben we enorm veel plezier! Waardevolle vrienden, ik ben jullie enorm dankbaar! 
Op dit moment denk ik bij mezelf dat we vergeten waar we mee bezig zijn. Het draait te veel om karpers vangen en vooral grote karpers. We maken ons druk om andere vissers in “ons” water, een meerkoet of brasem welke je boilies opeet, terwijl hij ook gewoon opzoek is naar wat lekkers te eten. Wij mensen claimen graag van alles, ook als dit zeker niet van ons is.
Familie zwaan die die zich tegoed doen aan onze voerplek en dit ook wist te waarderen
Ik zou me geen leven meer kunnen voorstellen zonder het vissen op karper. We moeten niet vergeten wat voor schitterende passie wij hebben, probeer ieder moment dat je aan het water bent te genieten. Genieten van de dingen en mensen om je heen, want voor je het weet kun je niet meer vissen, en ben je vergeten te genieten!
Bart Loman.
The post Gevangen appeared first on Carpcrossing.com.
